In een zaak aangespannen door het Instituut voor de gelijkheid van vrouwen en mannen werd voor de eerste maal een werkgever veroordeeld voor (indirecte) discriminatie omwille van het ontbreken van een performant beleid tegen seksueel grensoverschrijdend gedrag. Concreet veroordeelde het arbeidshof van Brussel de werkgever omdat in het bedrijf een doeltreffend preventiebeleid ontbrak, slachtoffers niet goed beschermd werden en er bovendien geen adequaat beleid over het opvolgen van klachten bestond.
Voor de eerste keer erkent een Belgische rechtbank dat het ontbreken van beleid rond seksueel grensoverschrijdend gedrag een indirecte discriminatie inhoudt tegen vrouwelijke werknemers. Dit omdat voornamelijk vrouwen slachtoffer zijn van seksuele intimidaties op het werk, waardoor het geen veilige omgeving voor hen is om te werken en aan de carrière te timmeren, alsook risico’s voor het welzijn inhoudt. De veroordeling biedt een betere bescherming voor alle slachtoffers van (seksueel) ongewenst gedrag op het werk.
Er zijn maatregelen om werknemers en werkneemsters te beschermen. Werkgevers zijn bijvoorbeeld wettelijk verplicht om een psychosociale risicoanalyse te doen en de contactgegevens van een externe preventie-adviseur te delen. Het is bij deze risicoanalyse noodzakelijk dat de risicofactoren zowel vanuit het oogpunt van vrouwen en van mannen in kaart gebracht worden.
"Dit is een baanbrekend arrest en dus een belangrijk precedent. Bedrijven die geen beleid rond seksueel grensoverschrijdend gedrag hebben, er niet transparant over communiceren of het niet naar behoren uitvoeren, begaan een inbreuk op het discriminatierecht. Zo laat de werkgever na een context te creëren waarin vrouwen kunnen rekenen op een veilige werkomgeving, waardoor zij niet op dezelfde manier toegang tot arbeid hebben als mannen, wat juridisch beschouwd wordt als een discriminatie."
Liesbet Stevens, adjunct-directeur
De aanleiding voor deze zaak is een melding van een vrouwelijke stagiaire van de organisatie. Zij werd slachtoffer van seksuele intimidatie door een van de managers. Nadat ze dit bij het bedrijf had gemeld, werd ze zélf aangeklaagd wegens laster en eerroof voor zogezegde leugens. Na een onderzoek door een externe preventiedienst bleek dat de organisatie geen preventiebeleid over seksueel ongewenst gedrag op het werk had. De stagiaire bleek ook niet het eerste slachtoffer van dezelfde manager, wat aantoont dat bij het bedrijf geen opvolging werd gegeven aan eerdere interne klachten. Het Instituut daagde de werkgever vervolgens voor de rechter wegens indirecte discriminatie ten aanzien van vrouwelijke werknemers. Het arbeidshof veroordeelde de werkgever wegens indirecte discriminatie en legde een reeks maatregelen op waaraan de organisatie moet voldoen om seksueel grensoverschrijdend gedrag te stoppen.
Bekijk het geanonimiseerd arrest voor meer informatie.